υπερτοκώ

-έω, Α

(για ζώα) γεννώ πολλές φορές ή πολλούς απογόνους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + -τοκῶ (< -τοκος < τόκος < τίκτω), πρβλ. δυσ-τοκῶ].